Manisa’nın Kula ilçesinde yaşayan görme engelli çiftin karanlık dünyasına küçük çocukları ışık oldu. Çocuklar görme engelli anne ve babalarının eli, ayağı, gören gözleri olurken görme engelli çift çocukları sayesinde hayata tutundu.

Kula’da yaşayan görme engelli çift 54 yaşındaki Alaettin Karakaya ve 48 yaşındaki Miyasa Sarıgöz Karakaya’nın dünyaya gelen evlatları, anne ve babasına her konuda yardımcı olarak adeta görmeyen gözlerine ışık oldu. Henüz 12 yaşındayken geçirdiği kaza sonucu görme yetisini kaybeden Alaettin Karakaya, 2010 yılında arkadaşlarının vesilesi ile doğuştan görme engelli olan Miyase Sarıgöz Karakaya ile hayatını ve umutlarını birleştirdi. Karakaya çiftinin 2011 yılında Muhammet Işık, 2013 yılında da Ömer Faruk adında evlatları dünyaya geldi. Biri 7 diğeri 5 yaşında olan iki küçük kardeş şimdilerde anne ve babalarına her konuda yardımcı olarak hayata sımsıkı tutunmalarını sağladı.

Çocukları dünyaya gelmeden önce eşi ile birlikte birçok zorluk yaşadıklarını dile getiren Alaettin Karakaya çocukları sayesinde hayata tutunduklarını ifade etti. Çocukları dünyaya gelmeden önce dünya ile irtibatlarının olmadığını dile getiren Alaettin Karakaya yaşadıklarını şu şekilde anlattı:

“Ben 30 yıldan beri görmüyorum. 2010 yılında arkadaşlarımızın vesilesi ile eşimle tanıştık. Evlendikten sonra çok zorluklar çektik. Çocuklarımız olmadan önce çoğu ihtiyacımızı göremiyorduk. Beraber yaşadığımız yaşlı bir annem var. Annemde yaşı dolayısıyla her işimizi yapamıyordu. Bu yüzden de anneme yük oluyorduk.”

Hayatın karanlıkları içinde yaşadıkları hayatı çocukları sayesinde sevdiklerini vurgulayan Karakaya, “Çocuklarım olasıya kadar bir gün dahi camiye, bayram namazına gidemiyordum. Çocuklarım büyüdüğünden beri, yani yaklaşık bir buçuk yıldır, elimden tutuyorlar, pazara, camiye götürüyorlar ve her türlü işimi görüyorlar. Evlatlarımın sayesinde yaşamayı öğrendim. Bu duyguları yaşadığım için çok memnunum. Evlendikten sonra Muhammet adında bir oğlumuz oldu. Bize ışık olması dileğiyle Muhammet isminin arkasına Işık ismini de ekledik. 2013 yılında dünyaya gelen oğlumuza da Hz. Ömer’in ismi olan Ömer Faruk ismini koyduk. Rabbim bize nur topu gibi çocuklar verdi. Evlatlarımın sayesinde her sabah 7 buçukta kalkıyoruz, 8 gibi yola çıkıyoruz, büyük oğlum okuduğu için onu okula bırakıyoruz, küçük oğlumla beraber eve geri dönüyoruz. Okul olduğu günler hep böyleyiz. Evlatlarım olmadan önce dışarıya çok muhtaçlığım vardı. Büyük oğlum bana 4 yaşında yardım etmeye başladı. Pazarıma, namazıma, camiye, ufak tefek işlere hep elim, ayağım, gözüm kulağım oldu. Evlatlarımın bu yaşta bana dünyalar kadar yardımı dokunuyor. Onlar olmasa ben yaşayamam diyebilirim” ifadelerini kullandı.

Kendisi gibi görme engelli eşi ile hayatını birleştirdikten sonra uzun bir süre zorluk çektiklerini, fakat çocukları dünyaya geldikten sonra yaşama sevinciyle tekrar hayata tutunduklarını belirten 48 yaşındaki Miyasa Sarıgöz Karakaya, “Eşimle ilk tanıştığım sıralar yapayalnız bir hayatımız vardı. Sonra hayatlarımızı birleştirdik. Beraber bazı zorlukları aşmaya çalıştık. Aşamadıklarımız da oluyordu, eş dost arasında yaşayabildiğimiz kadar yaşıyorduk. Rabbim sonra bize gerçekten lütuflarda bulundu. Çocuklarımız oldu, evimiz oldu, ailemiz oldu. Derken bizde normal insanlar gibi yaşamaya başladık. Allah’ıma şükürler olsun. Evlatlarımız ile birlikte dışarı çıkmak, parka gitmek, alışveriş yapmanın tadını bizde tattık. Daha öncesinde bunlardan mahrumduk. Daha ben çocuğumun elimden tutup gezme zevkini yeni yeni yaşıyorum. Allah’ıma şükürler olsun bu günleri bize gösterdiği için. Kula halkı da çok yardımsever ve iyi insanlar, onlar arasında yaşayıp gidiyoruz. İnanıyorum ki, Muhammet Işık ve Ömer Faruk sayesinde bize daha güzel günler gösterecek. Çocuklarımız bizi hayata bağlıyor. Hem yaşama sevincimiz, umudumuz, geleceğimiz oldular” dedi.

“Evlatlarımız bize yön veriyor”

Küçük oğlu Ömer Faruk ile birlikte yaşadığı bir anıyı anlatan anne Miyasa Sarıgöz Karakaya duygularını şu şekilde aktardı:

“Ömer Faruk’la birlikte dışarı çıkıyorduk; ‘Anne, bir kural var sen biliyor musun? Anne ve babanın gözleri görmüyorsa çocuklar elinden tutar, sağdan soldan diye ona yol gösterir, bu bir kuraldır’ dedi. Gerçekten evlatlarımız bize yön veriyor, yaşama sevincimiz oluyor. Bazen evlatlarımız bize, size iyiliğimiz mi çok, kötülüğümüz mü çok diye soruyorlar. Yani o kadar duyarlı çocuklarımız var.”

“Biz mutlu aileyiz”

Kendilerinin görme engelinden dolayı çocuklarının geleceğe karanlık bakmasına engel olmak amacıyla pozitif bir düşünce oluşturmaya çalıştıklarını dile getiren Miyasa Sarıgöz Karakaya, “Bizim ailemizin adı mutlu aile. Ben bunu çocuklarımıza geleceğe umutla baksın, bizlerden dolayı hayatları kararmasın diye hep pozitif aşılamak için böyle bir şey söylüyoruz. Hep tekrar ederiz bunu.” dedi.